De oorsprong van R.K.V.V. DEM in vogelvlucht

De oprichting van R.K.V.V. 'Door Eendracht Sterk'

De bakermat van R.K.V.V. DEM lag in de Peperstraat. In de nazomer van het jaar 1922 gaat een groepje jongelui, van het St. Gerardus Majella Patronaat, dat regelmatig voetbalde op het kerkplein, naar kapelaan H. van Houten, met het verzoek om een voetbalclub op te mogen richten. De heren Harren, Holt en v.d. Geest waren bereid hun medewerking te verlenen en na drie vergaderingen was er een bestuur plus een elftal, de vereniging werd opgericht en kreeg de naam D.E.S. 'Door Eendracht Sterk'

 Na wat vriendschappelijke wedstrijden wilde men al snel in competitieverband gaan voetballen. Maar omdat er al een vereniging met de naam D.E.S. bestond (in Nijverdal) , moest eerst de naam veranderd worden en zo ontstond de R.K.S.V. D.E.M. ('Door Eendracht Macht'). DEM trad toe tot de D.H.V.B., de Diocesaan-Haarlemsche Voetbalbond.

De eerste velden

Het speelveld van de heer P. de Wildt aan de Hoflanderweg te Wijk aan Duin,waarop tijdens de zomermaanden door het Patronaat werd gespeeld, was het eerste officiële voetbalveld.Op dit terrein werden door DEM in de beginfase alleen maar vriendschappelijke wedstrijden gespeeld.

Voor het seizoen 1923-1924 kreeg DEM de beschikking over een nieuw ingezaaid veld van de heer J.B. de Wildt aan de St. Aagtendijk. Hierop was ook een kleedhuis gebouwd. Een kantine had men nog niet. Bij oom Van Veen (familie van de Hienkens) werd goedkoop een kratje kogelflesjes en champagnepils gekocht voor de verkoop na afloop van de wedstrijd. Voor de belijning hadden DEM-techneuten zelf een kalklijnwagen gebouwd. Toenmalig eerste elftalspeler Cor Hienkens, van de bekende stukadoorsfamilie, 'pikte' de kalk bij zijn ouders en zo konden bij DEM goedkoop de lijnen worden getrokken.

DEM stond er indertijd goed voor met een eigen kleedgebouw. Bij buurverenigingen was dit nogal eens anders. Bij ADO moest men zich indertijd omkleden in de koeienstal van de boerderij van de Wildt aan de Hoogdorperweg. Bij Vitesse in Castricum werd er verkleed in het café Twisk.

Het jeugdteam dat de oorsprong van DEM bepaalde.

DEM groeit

In het seizoen 1925-1926 nam DEM met twee elftallen deel aan de competitie. Het was ook het seizoen waarin DEM in de problemen kwam.

De voetbalvereniging Beverwijk moest haar terrein aan de Munnikenweg verlaten en speelde haar wedstrijden op het terrein van DEM. Deze situatie werd DEM noodlottig. Voetbalvereniging Beverwijk wilde DEM wel inlijven, echter de principes lagen te ver uit elkaar. DEM moest het veld ruimen. Men zocht contact met de vereniging WFC (Wijckeroogse Football Club) uit Velsen-Noord. Deze vereniging speelde op het landgoed Schulpen. DEM startte daar in het seizoen 1926-1927 met twee seniorenelftallen. In het seizoen 1928-1929 werd WFC opgeheven en kwam het sportveld 'Schulpen' geheel aan DEM. Met vereende krachten werd het speelveld opgeknapt en werd er een gebouw neergezet met vier kleedkamers. DEM groeide fors. Men had in dat jaar drie seniorenteams, een A- en een B-juniorenteam.

DEM kreeg in het seizoen 1930-1931 de gelegenheid om het terrein te huren op het Gemeentelijk Sportpark aan de Cornelis Amsestraat te Beverwijk. Nu de Hendrik Mandeweg geheten.

Op het hoofdveld speelde de ene week De Kennemers en de andere week DEM. Huurkosten f 300,- per jaar. Alleen het eerste team ging hier voetballen. De lagere elftallen bleven op de 'Schulpen' spelen in Velsen-Noord.

Een beeld van de omgeving waar het allemaal begon.
De wijk rondom de bekende "Wijkertoren"

Adrichem en de DEM-kleuren

In 1935 kon DEM twee velden in gebruik nemen aan de Hoflanderweg. Het kleedgebouw van 'Schulpen' werd hiernaar overgeplaatst. De wasgelegenheid bestond uit acht zinken wasbakken, welke na afloop van de wedstrijden werden gebruikt door de 44 spelers, reserves en de twee scheidsrechters. Voordat de laatste speler zich kon wassen was al een half uur verstreken. Door middel van een handpomp pompten de Demmers water in een tank die op het dak stond. Op deze manier konden de spelers zich met koud water wassen.

 De wedstrijden begonnen indertijd om 12.00 uur en 14.00 uur. In verband met de beperkte tijd tussen de gespeelde en de nog te spelen wedstrijden, was het een drukte van belang in de kleedkamers. Dit was een onmogelijke situatie. Als noodoplossing ging de club er toe over om enkele elftallen onder te brengen in een lokaal van het nabijgelegen zwembad, dat echter niet als kleedgelegenheid geschikt was. Er waren geen banken en er was ook geen wasgelegenheid. Achter het kleedgebouw stonden twee wc’s en een urinoir. Deze waren door Dirk Schram aan DEM geschonken. DEM had in die tijd de beschikking over twee velden. DEM was ook een van de eerste verenigingen die over terreinverlichting beschikte. Vier houten telegraafpalen markeerden het trainingsveld. Dit terrein lag op de plek waar nu De Boog staat met het ernaast gelegen veldje. 

Het toenmalige bestuur had het plan opgevat om van 'Adrichem' een model-complex te maken.

Door het bouwbedrijf Gebroeders Schram werd tijdens de oorlogsjaren een sintelbaan aangelegd voor het bedrag van f 16.402,03. Tevens werd er nog een tennisbaan neergelegd met een kleedgebouw voor f 5.699,29. Ook werden er nog een noodtribune en rijwielstalling gebouwd. Totale kosten f 5.303,74. Deze uitgaven brachten DEM aan de rand van faillissement.

Onder de bezielende leiding van de toenmalige voorzitter de heer Th. Smit werd deze loodzware schuld na enige tijd weggewerkt.

Het tenue van R.K.V.V. DEM, met de kleuren blauw en wit waarin iedere DEM-speler uitkomt.

Meerdere takken van sport

DEM-voetbal groeide gestaag. In 1952 had men 8 seniorenelftallen en 268 jeugdleden. Ook had men te maken met de overige afdelingen van DEM: atletiek, wandelsport, hockey, tennis, tafeltennis, handbal en volleybal. In 1954 werd DEM-Voetbal geheel zelfstandig. Men kon zich nu concentreren op het voetbal. De kleedgelegenheid was duidelijk aan vervanging toe.

De vrijwilligers probeerden zo goed en zo kwaad als het kon het 'groene hok' in redelijke staat te houden. Er was zelfs een ruimte geschapen voor de verkoop van snoep, ijs, gevulde koeken en dergeijke. In een later stadium kon Gerrit Joosten na de wedstrijden enkele schotten van de kleedkamers verplaatsen waardoor een soort kantine ontstond. Het bleef improviseren. Inmiddels kreeg DEM ook de beschikking over het hockeyveld, wat moest worden omgebouwd tot voetbalveld. In 1957 werd de huurovereenkomst, welke destijds was gesloten met de heer J.J. de Wildt, overgenomen door de gemeente Beverwijk. DEM moest voor het hoofdterrein en twee bijterreinen een huurprijs betalen van f 800,- per jaar, vermeerderd met 10% van de netto-opbrengst van de entreegelden boven f 2.000,-. Het onderhoud van de gebouwen en de terreinen was toen voor rekening van de gemeente. Daar kwam al spoedig verandering in. In 1960 kwam de gemeente met een schrijven dat de vereniging zelf zorg moest dragen voor het trekken van de krijtlijnen op de velden, de reparaties aan het interieur van de kleedkamers en wasruimten. Tevens moest de vereniging zelf schoonmaakgerei aanschaffen voor het schoonmaken van de kleed- en wasruimten. Inmiddels was men in 1959 al gestart met de bouw van een nieuw clubgebouw. Het werd een houten gebouw van 16x7 meter, bestaande uit vier kleedkamers, doucheruimten, scheidsrechterkamer, bestuurskamer en berging.

Seizoen 1996 - 1997 DEM naar de eerste klasse KNVB.

De Boog

De groei van de vereniging bleek niet te stuiten. In 1962 speelden er 120 senioren, 356 jeugdleden en er waren 166 ondersteunende leden. Er moest weer drastisch worden uitgebreid. Er werd een plan bij de gemeente ingediend om nog een gebouw met vier kleedkamers neer te zetten. Tussen deze beide gebouwen zou een ruimte open gehouden worden van 15 meter voor het plaatsen van een kantine. De afmetingen van de kantine met bar en keuken zouden 15 x 8,75 meter zijn. Met veel zelfwerkzaamheid en geheel voor eigen rekening, werd dit paviljoen - 'De Boog' - neergezet. DEM had een nieuw paviljoen.

Dit bood de vereniging enorme mogelijkheden. Bij minder goede weersomstandigheden konden de jeugdleden toch bezig gehouden worden door middel van gezelschapsspelen. Men was voor vergaderingen, klaverjasavonden, bingoavonden en feestavonden niet meer aangewezen op locaties in Beverwijk.

Al snel bleek dat de accommodatie toch nog te klein was. De keuken werd uitgebreid met een grote roestvrijstalen koelcel. Een voormalige directiekeet werd aangekocht en tegen de kantine aan gezet. Een brede gang gaf toegang tot een bestuurskamer, vergaderruimte, scheidsrechterskamer, EHBO-ruimte en garderobe.

Meer dan duizend leden

Voor bijna 1.100 leden was de accommodatie niet toereikend en voldeed deze niet aan de eisen van die tijd. Men begon te werken aan ideeën, aan de indeling en de plaats van een nieuw gebouw. Een gebouw met een afmeting van 42,6 x 40,5 meter, werd in een U-vorm gebouwd op de plaats van het toenmalige oefenveld. In het open gedeelte van de U-vorm werd een speeltuin aangelegd voor de kinderen.

Op vrijdag 1 oktober 1982 mocht de wethouder van Sportzaken van de Gemeente Beverwijk, Cees Bodewes, door middel van een pijl en handboog een ballon doorschieten, waardoor via het vallen van een DEM-vlag, een echte houten handboog aan de muur kon worden onthuld. 'De nieuwe Boog' was geopend! Al snel bleek dat de omzet van zowel koffie als bier dusdanig snel omhoog ging, dat het bestuur besloot er een extra koffiebar bij te bouwen. Hierdoor kwam er een extra tappunt voor bier vrij. Inmiddels had DEM de beschikking gekregen over een andere bierinstallatie. Voor deze voorziening werd er een koelcel gebouwd met daarin 3 tanks van 1000 liter. Doordat het nieuwe gebouw geplaatst was op het trainingsveld werd in de hoek Hoflanderweg/St. Aagtendijk een nieuw oefenveld aangelegd met een complete trainingsverlichting.

1986 een turbulent jaar

Omdat de houten schoolgebouwen van de Prins Bernhard MIVO school aan de Hoflanderweg zouden verdwijnen, zou op die plaats een vijfde veld voor DEM worden aangelegd.

Hier kwam in 1986 verandering in. Achteraf werd dit voor onze vereniging een turbulent jaar. In een bespreking met de wethouder op 28 mei 1986 werd aan het bestuur van DEM meegedeeld dat het voornemen bestond om een woonwagencentrum te vestigen op het oude parkeerterrein van DEM.

Aan deze plannen kleefden nogal wat bezwaren. Door college en gemeenteraad werd overleg gevoerd om tot een oplossing te komen. Echter de oplossing kwam van het bestuur van DEM. Het zag namelijk af van de aanleg van het vijfde veld. Hierdoor ontstond er meer ruimte, waardoor er betere plannen konden worden gemaakt.

Het voorstel van DEM kreeg de goedkeuring van de gemeenteraad, met dien verstande dat er een projectgroep gevormd moest worden uit de belanghebbenden. Na veel vergaderen gaf de gemeenteraad op 2 juli 1987 zijn fiat aan het uiteindelijke plan. In september 1987 werd er een aanvang gemaakt met de werkzaamheden. In 1988 kon DEM weer gebruik maken van het B-veld, dat een kwartslag gedraaid was.

Adrichemlaantje

Het zag er nu goed uit voor DEM. Een prachtig clubhuis annex paviljoen, een goede parkeervoorziening en redelijk goede velden. Op de zondagen kreeg DEM ook nog de beschikking over het tweede veld van Jong Hercules, waardoor het veldenprobleem vooralsnog was opgelost. Echter tijdens de trainingsavonden lagen er problemen. Door de grote opkomst van de jeugd waren de vier kleedkamers aan het Adrichemlaantje niet toereikend. Het bestuur van DEM zag de oplossing in een uitbreiding met twee kleedkamers aan het kleedgebouw aan het Adrichemlaantje. Onder de bezielende leiding van 'bouw-pastoor' Jan Mueters werd in 1995 gestart met de bouw. Om de kosten zo laag mogelijk te houden, dienden weer veel werkzaamheden in eigen beheer verricht te worden. Honderden uren hebben vele vrijwilligers gestoken in deze klus. Door de geweldig mooie zomer was het moeilijk om aan vrijwilligers te komen. DEM heeft er weer twee keurige kleedkamers bij. Men vraagt zich wel eens af: 'Is men bij DEM dan nooit uitgebouwd?' Nee, zegt het bestuur. Stilstaan is achteruitgang. Er zullen altijd wensen overblijven.

'Oude Dame'

Momenteel wordt er in overleg met omliggende voetbalverenigingen en andere sportverenigingen én met de gemeente nagedacht over een complete herinrichtingen van sportpark Adrichem. Mogelijk dat ook bij DEM hiertoe veranderingen op stapel komen te staan. Er leeft al langer de wens om vooruitlopend op het eeuwfeest in 2022, een nieuwe hoofdtribune te realiseren. Hierbij wordt terdege rekening gehouden met mogelijke promotie naar de hoofdklasse in een van de komende jaren. Dat past bij de uitspraak van het zittende Algemeen Bestuur dat immers in haar missie-/visiedocument stelde dat de club deze ambitie wil uitstralen en realiseren. 
Er is bij R.K.V.V. DEM in de afgelopen 96 jaar enorm veel tot stand gekomen. DEM heeft in al die jaren al vele stormen doorstaan en heeft zichzelf steeds opnieuw uitegevonden en weten te vernieuwen. Met onze mooie club staan we op de spreekwoordelijke schouders van onze voorgangers die we tot in lengte van jaren daarvoor dankbaar zullen zijn. Een mooie lijst met Leden van Verdienste en de Ereleden geft hiervan de symboliek mooi weer. Natuurlijk zijn er dor de jaren heen nog veel meer mensen actief geweest voor onze club; zij ogen zich allen geëerd weten met de beide lijsten.
Op onze beurt geven de club later weer door aan onze kinderen en zo ontstaat vanzelf een 100 jaar 'Oude Dame' in Beverwijk. Maar pas op: deze dame is dan misschien wel oud van dagen maar nog altijd ook jong en lenig van geest en dóór en dóór actief.

DEM kan zonder overdrijving als een zeer levendige club worden gekenschetst. Een club waarbij het om meer dan voetbal alleen draait.